#22 Pięćdziesiąt twarzy Greya reż. Sam Taylor-Johnson

Anastasia w zastępstwie za swoją przyjaciółkę Kate, przeprowadza wywiad z młodym, przystojnym miliarderem, Christianem. Oboje ulegają wzajemnej fascynacji, a wkrótce pan Grey wprowadza pannę Steel w swój pełen rozkoszy świat.

Każdy wie,o czym jest ten film. Nie trzeba nawet nic tłumaczyć. 

Jestem fanką książek o Grey'u i Anie, więc bardzo długo wyczekiwałam premiery filmu, byłam bardzo podekscytowana. Nie spodziewałam się za wiele, b wiedziałam, że za dużo nie mogą pokazać. Ale nie rozczarowałam się. A nawet można powiedzieć, że wyszłam z kina z pewnego rodzaju smutkiem, że to już koniec, że znowu trzeba będzie długo czekać na kolejną część (ponoć marzec 2016?).

Ale po kolei.

Jamie Dornan w roli Grey'a. Jak się dowiedziałam kiedyś, że to on będzie grał Christiana to byłam zła, rozczarowana, a wręcz wściekła - nie tak go sobie wyobrażałam. Z czasem zaczęło to mijać i oglądając zwiastuny coraz bardziej mi się podobał ten aktor. A już na premierze to zapomniałam o swoich zarzutach. Pasował mi do tej roli, zdecydowanie. Przystojny, dobrze zbudowany, pewny siebie, władczy. I ten głos... No Grey.

Dakota Johnson w roli Any. Od początku ją lubiłam. Nie przepadłam za postacią Any w książce, drażniła mnie strasznie. Te jej przemyślenia, te wewnętrzne boginie, rozpadanie się na milion kawałków przy orgazmach, "mmm pyszny" i inne w kółko powtarzane złote myśli doprowadzały mnie do szału. A w filmie ani jej monologów nie było, na całe szczęście, ani nie wydawała się taka głupiutka jak w książce. Fajna, sympatyczna, nieśmiała, naturalna studentka.  bardzo ładna jak dla mnie. Czytałam już wiele opinii na temat jej strojów - moim zdaniem bardzo dobrze wyglądała - skromnie. Kiedy chciała si ubrać ładnie to wyciągała piękne sukienki, kiedy nie to zakładała dżinsy i jakiś tiszert. 

Pozostali aktorzy - wszystkich było stanowczo za mało. Praktycznie wcale... A szkoda.

Muzyka - piękna, nie będę się chyba rozwodzić więcej.

Sceny w powietrzu - cudo.

Sceny erotyczne - myślałam, ze będzie ich trochę więcej, w końcu to erotyczna trylogia. Jeśli chodzi o sam BDSM to tak, jak w książce - mało, prawie wcale. Tu akurat od początku było wiadomo, że Pięćdziesiąt twarzy Greya ukazuje tylko nieco ostrzejszy seks, a nie BDSM.  Nie ma tam prawdziwej uległości, nie ma prawdziwej dominacji. Nad tym trochę ubolewam.

Film bardzo mi się podobał. Dialogi nie były sztuczne, tylko naturalne, czasem zabawne. Gra aktorska mi przypadłą do gustu. Film, na którym można się pośmiać, ale także  można się zasmucić. Dla tych, którzy nie czytali książki film nie będzie do końca zrozumiały, tzn. nie poznają każdego aspektu sytuacji, nie domyślą się itp. Takie było zdanie mojego R., który książki nie czytał.

Film, tak jak i książka to takie romansidło, przyjemne dla oka, dość naturalne, wciągające. Polecam. 

Więcej nie będę się rozpisywać, w skrócie chciałam przedstawić swoją opinię.

Oceniam 5,5/6.